H
Ελληνίδα που ύψωσε την γαλανόλευκη στο μουσείο του Λονδίνου μπροστά στις
Καρυάτιδες.
Το κείμενο της:
Θέλω να σας διηγηθώ
περιληπτικά τι έζησα και κυρίως τι ένιωσα!!
Μόλις έφτασα στο Βρετανικό
μουσείο κινήθηκα στην αίθουσα με την Καρυάτιδα και έναν στύλο από το Ερέχθειο.
Η Καρυάτιδα βρίσκεται ολομόναχη και κρυμμένη σε μια μικρή αίθουσα, δίχως
φυσικό φως, θλιμμένη!!
Ποιος είπε πως τα μάρμαρα δεν έχουν ψυχή … αφού από ψυχή δημιουργήθηκαν. Ένιωσα την μοναξιά της και ένιωσα την ανάγκη να την αγγίξω για να της δώσω πνοή από την πνοή μου και ψυχή από την ψυχή μου. Το κορμί της ήταν ζεστό και αντί να της δώσω εγώ μου έδωσε αυτή δύναμη και ένιωσα ότι ακουμπάω Ελλάδα …μου ήρθε η επιθυμία να την πάρω αγκαλιά και να την φέρω πίσω στο σπίτι της, μα αυτό ήταν αδύνατο! Δεν θα ξεχάσω ποτέ -ποτέ την ζέστη της καρδιάς της! Δάκρυσα όταν έφευγα και πόνεσα και πείσμωσα.
Κατευθύνθηκα στην αίθουσα με
τα γλυπτά του Παρθενώνα” τι υπέροχα πράγματα, τι Κάλλος, τι δέος, πόσο
υπερήφανη ένιωσα. Προχώρησα μπροστά και βρέθηκα στα αετώματα. Ο κόσμος ήταν
υπερβολικά πολύς και στην αίθουσα επικρατούσε οχλαγωγία, κόσμος από όλη την
οικουμένη. Όλοι θαύμαζαν με δέος την απαράμιλλη λιτή και απέριττη ομορφιά που
εκπέμπουν.
Όλοι θαύμαζαν με δέος αυτό
που προανέφερα …την ζωντάνια που έχουν, την ζέστη και την Ψυχή.
Στην τσάντα μου είχα την Ελληνική Σημαία, με έπιασε λύσσα καθώς αντίκρισα κομμάτι της πατρίδας μου το οποίο είναι κλεμμένο και παρατημένο!
Ακριβώς μπροστά μου υπήρχε
ένας Κινέζος του χτύπησα την πλάτη και του ζήτησα αν μπορούσε να με βγάλει μια
φωτογραφία.
Ο άνθρωπος δεν ήξερε ότι
ήμουν Ελληνίδα. Κάπως δυσανασχέτησε αλλά με ευγένεια δέχτηκε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου